Vind jij vacatureteksten schrijven ver-schrik-ke-lijk?

Elke keer als ik weer een training mag geven aan recruitment- of hr-professionals is het spannend. Dat moment als ik bij de start van de training de vraag stel: “Wie van jullie vindt vacatureteksten schrijven ver-schrik-ke-lijk?” Ik ben inmiddels gewend dat 9 van de 10 handen omhoog gaan bij die vraagstelling. Vorige week gaf ik ook weer een training vacatureteksten schrijven, dit keer aan een groep corporate recruiters. Hier gingen niet 9 van de 10 maar alle 10 de handen resoluut de lucht in.

Ik vroeg door naar de ‘waarom’ en op de antwoorden hoefde ik niet lang te wachten. “Daar heb ik het veel te druk voor.” “Ik vind er geen *piep* aan.” “Ik ben recruiter, geen tekstschrijver.” De stelligheid en de felheid waarmee de antwoorden werden gegeven bevestigden dat deze training geen walk in the park zou zijn. Ik moest flink aan de bak vandaag. Wel 6 lange uren want ook dat werd me nog even ingepeperd: “deze training duurt wel lang hè?”

Ik zette alles op alles om ook deze groep te overtuigen van de waarde van de vacaturetekst. Als je die inziet dán vind je er vanzelf wel een *piep* aan, zo is mijn ervaring. Dus liet ik de recruiters aan paarse konijnen denken en deed hun oogkleppen af. Ik was de quizmaster tijdens mijn beruchte en befaamde bullsh*tbingo. Zonder glitterjasje weliswaar. Wel stond ik op de tafels omdat de mensen zo fanatiek waren dat ik met mijn 1 meter 63 even niet meer door de geluidsbarrière heen kwam.

6 uur later.
Terwijl ik mijn tas inpak hoor ik iemand zeggen: “wow, de tijd is voorbijgevlogen.” Ik kijk op en zie dat het dezelfde persoon is die ’s morgens nog klaagde over de duur van de training. Een vrouw die bij elke tip die ik gaf wel tegengas gaf. Dat juist zij aangaf dat de tijd voorbij was gevlogen, zorgde ervoor dat ik met een kofferbak vol energie terugreed richting het pittoreske Lelystad.

6 dagen later.
Ik krijg een mailtje van een van de corporate recruiters. Niet zomaar 1, het is een mail van de vrouw die zoveel weerstand toonde de week ervoor. Zoveel weerstand dat het misschien wel de meeste weerstand was die ik ooit kreeg tijdens de tientallen, wat zeg ik, honderden trainingen die ik ooit gaf. Je weet wel, die dame die 6 uur training lang vond voor het belangrijkste middel in de werving van kandidaten.

De recruiter schrijft dat ze een paar tips vanuit de de training heeft toegepast in haar vacaturetekst. Het was voor een functie waarop eerder vrijwel geen sollicitaties kwamen. Ze vervolgt: “Het kostte best wel veel tijd maar ik heb nu al 3 reacties binnen. En niet zomaar reacties: dit zijn sollicitanten waar ik eerder alleen maar van droomde.” Ze sluit af met een dikke dankjewel and she made my day.

Wauw. Ik houd hier dus van hè?
Van mensen die hun vooroordelen over vacatureteksten opzij durven te zetten, lekker kritisch zijn en hun ervaringen met mij delen. Want ja, ik geef trainingen omdat er brood op de plank moet komen. Maar bovenal deel ik mijn kennis om anderen te inspireren en te helpen met hoe zij met de inzet van tekst hun resultaten kunnen beïnvloeden.

Denk jij nu ook: ‘ik ben veel te druk om vacatureteksten te schrijven’, ‘ik vind er geen *piep* aan’ of ‘ik ben recruiter, geen tekstschrijver’? Deel je weerstand op het Kiqit-platform. Misschien kan ik je helpen om vacatureteksten schrijven net een beetje leuker te laten gaan vinden?! Ik wil het in elk geval proberen.